9. Słowo Elohim w liczbie mnogiej (1M 1:1) potwierdza doktrynę o Trójcy
W pierwszym wersecie Pierwszej księgi Mojżesza mówi się: Na początku stworzył Elohim [Bóg] niebo i ziemię. Słowo Elohim ma zakończenie mnogiej liczby, to chrześcijanie interpretują jako dowód Trójjedności Bóga, który według ich nauki składa się z Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Nasza interpretacja słowa Elohim jest następująca: Ci, którzy są wtajemniczeni w język hebrajski wiedzą, że za pomocą wyrazu Elohim nie wyznaczamy tylko Najwyższego, ale także anioły i ludzkie władze.
Nasza interpretacja słowa Elohim jest następująca: Ci, którzy są wtajemniczeni w język hebrajski wiedzą, że za pomocą wyrazu Elohim nie wyznaczamy tylko Najwyższego, ale także anioły i ludzkie władze.
W księdze Sędziów w wersach 13:21 i 22 mówi się - I nie ukazywał się już anioł Wiecznego Manoachowi i jego żonie. Wtedy też poznał Manoach, że to był anioł Wiecznego. I rzekł Manoach do swojej żony: Na pewno pomrzemy, gdyż oglądaliśmy Boga (Elohim).
To oznacza, że Manoach, ojciec Samsona nazwał wyrażaniem Elohim posłańca Boga.
Wyrażanie Elohim w sense ludzkiej władzy możemy znaleźćw Drugiej księdze Mojżesza w wersecie 22:8 - W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to wołu, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której ktoś powie, że to jest jego własność, powinni obaj dany przypadek przedłożyć Bogu (ad ha-Elohim) - [przed sędzia]: kogo Bóg (Elohim) - [sędziowie] uzna winnym, ten odda bliźniemu swemu podwójnie.
Te wersety pokazują, że słowo Elohim ma wiele rozlicznych znaczeń, i to jest absolutnie niemożliwe, żeby pierwszy werset Pierwszej księgi Mojżesza potwierdził Trójjedność, która nie potwierdza żadna część przekazanego Objawienia.
Chciałbym zrozumieć jak mogą chrześcijańscy teologowie interpretować jako Trójjedność, na przykład mianowanie Mojżesza jako śmiertelnej osoby na Elohim w Drugiej księdze Mojżesza w wersecie 7:1 - I rzekł Wieczny do Mojżesza: Oto ustanawiam cię Bogiem (Elohim) dla faraona, a brat twój Aaron będzie twoim prorokiem.?
Jeśli przyjmiemy, że słowo Elohim oznacza liczbe mnogą, w jaki sposób wyjaśnimy występowanie słowa Eloha (liczba pojedyncza słowa Elohim)?!
To można znaleźć w Piątej księdze Mojżesza w wersecie 32:15 - Utył Jeszurun i wierzga, utyłeś, stłuściałeś, zgrubiałeś. I porzucił Boga (Eloha), który go stworzył, znieważył Skałę zbawienia swojego.
A w Psalmie 50:22 - Pojmijcież to wy, którzy zapominacie Boga (Eloha), Bym was nie rozdarł, a nie będzie ratunku!
Jak ktoś może bronić teorii Trójjedności, jeśli wie o obecności form Elohim i Eloha.
W księdze Izajasz w wersecie 44:6 - Tak mówi Wieczny, Król Izraelski i jego Odkupiciel, Wieczny Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga (Elohim).
A w wersecie 44:8 - Nie trwóżcie się i nie lękajcie się! Czy wam tego już dawno nie opowiedziałem i nie zwiastowałem? I wy jesteście moimi świadkami. Czy jest bóg (Eloha) oprócz mnie? Nie, nie ma innej opoki, nie znam żadnej.
Jeśli doktryna o Trójjedności pochodzi od słowa Elohim, to słowo Eloha odrzuca to nauczanie i całkowicie deprecjonuje liczbę mnogą jak argument.
Rzeczywistym zamiarem użycia słowa Elohim w formie liczby mnogiej jest podkreślenie wielkości i mocy.
Język hebrajski nie dopuszcza podobna szczególność tylko w przypadku słowa Elohim, ale także w innych przypadkach.
Na przykład używa się termin Adonim (panowie) zamiast Adon (pan).
Na przykład w księdze Izajasz w wersecie 19:4 - I wydam Egipt w moc srogiego pana, i król potężny będzie nad nimi panował, mówi Wszechmocny, Pan (Adon) Zastępów.
W Pierwszej księdze Mojżesza w wersecie 39:20 - Następnie pan (adonej) kazał pojmać Józefa i wtrącić go do więzienia, tam, gdzie trzymano więźniów królewskich.
A w wersecie 21:4 w Drugiej księdze Mojżesza - Jeżeli jego pan (adonajv) dał mu żonę, a ona urodziła mu synów lub córki, żona i jej dzieci należeć będą do pana, a on odejdzie sam.
Formę liczby mnogiej używa się dla liczby pojedynczej również w wielu nowoczesnych językach.