Jdi na obsah Jdi na menu
 

6. Wygnanie i oswobodzenie Izraela

perek_v.jpg

Raz kłócił się ze mną jeden chrześcijański uczony, który mi powiedział: Przeanalizowaliśmy słowa proroków a nie znaleźliśmy ani jednej wskazówki lub jakiekolwiek jawne proroctwo, które dotyczą współczesnego wygnania, to oznacza wygnania do którego wysyłali was Rzymianie. Wszyscy prorocy mówią tylko o babilońskim wygnanii i podboju Babilonu przez Persów i Medów; Pismo Święte nie zawiera ani słowa o współczesnem wygnaniu, ani o oswobodzeniu z niego, a ani o upadku Rzymskiego Imperium. Jak możecie twierdzić, że Mesjasz nie przyszedł, albo że przyjdzie w przyszłości, gdy wszystkie obietnice zapisane w dziełach proroków były spełnione w czasie Drugiej Świątyni, tak jak to wspomina werset 11:13 w Księdze Mateusza - Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana.
 
Na to odpowiedziałem w następujący sposób: Nic dziwnego, że w pismach proroków nie znalazłeś żadnej wzmianki o współczesnym wygnaniu i oswobodzeniu z niego, bo jak jest napisane w wersetach 19 i 20 Psalmu 147 - Oznajmił swe słowo Jakubowi, Ustawy swe i prawa Izraelowi. Nie uczynił tak żadnemu ludowi, Dlatego nie znają jego praw. Alleluja.
 
Pierwsze spełnione różne proroctwa dotyczące naszego rozproszenia i współczesnego wygnania; rozproszenia, co wzbudza zadziwienie i które nie ma analogije.
Gdzie można znaleźć inny naród, który rozprzestrzenił się do wszystkich części świata?
 
Następnie przedstawiam proroctwa, które potwierdzają, że nasze wygnanie przeciągnie się do następnych dni a także proroctwa, które obiecują oswobodzenie z współczesnego wygnania, tak samo jak przepowiadanie mędrców dotyczące upadku Cesarstwa Rzymskiego i innych imperii, które nie zasługują być sojusznikami Ludu Izraela w czasie jego powrotu z wygnania.
 
Istnieje kilka proroctw, które nie są spełnione, a które zostaną wypełnione w przyszłości.
Teraz odniosę się do proroctw, które dotyczą wygnania.
 
O Rzymskiej niewoli czytamy w wersecie 28:64 Piątej Księgi Mojżesza - I rozproszy cię Wieczny pomiędzy wszystkie ludy od krańca po kraniec ziemi.
 
Żydzi byli w czasie Drugiej Świątyni rozproszeni do różnych krajów, a następnie opanowani przez Rzymian.
Kiedy Rzymianie oblegali Jerozolimę, musieli przywieść do pomocy różne narody, ponieważ z powodu wielkiej odwagi Żydów nie mogli osiągnąć łatwego zwycięstwa.
To oznacza, żenie jak w przypadku zniszczenia Pierwszej Świątyni, kiedy było Żydów bardzo mało i byli bardzo słabi, i z tego powodu ich mogli Babilończycy porazić bez obcej pomocy, i tych którzy przeżyli wziąść do niewoli.
 
Oni byli tylko przejściowo wygnani do Babilonu, jak to jest napisane w wersecie 36:20 w Drugiej Księdze Kronik - Następnie uprowadził do niewoli do Babilonu wszystkich pozostałych, którzy ocaleli od miecza, i tam zostali niewolnikami jego i jego synów aż do nastania królestwa perskiego.
 
W wersecie 2:1 w Księdze Ezdrasza można znaleźć - A to są mieszkańcy okręgu Judei, dawni jeńcy, których uprowadził do Babilonii Nebukadnesar, król babiloński. Powrócili oni do Jeruzalemu i Judei, każdy do swojego miasta.
 
A także w wersecie 1:11 w Księdze Ezdrasza - Wszystkich przyborów złotych i srebrnych pięć tysięcy czterysta. Wszystko to wywiózł Szeszbassar, gdy wyprowadzał wygnańców z Babilonii do Jeruzalemu.
 
W Piśmie Świętym można znaleźć dowody, że Izraelici byli wygnani tylko do Babilonu, a następnie się wrócilistamtąd. W Piątej Księdze Mojżesza, w wersecie 30:3 czytamy - To wtedy przywróci Wieczny, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Wieczny, Bóg twój.

Z tych wersetów jest oczywiste, że nie opisująbabilońskiej niewoli, ale niewole rzymską.

Ponadto prorok Ezechiel w wersecie 22:15 mówi - I rozproszę cię wśród narodów, i rozrzucę cię po krajach, i usunę z ciebie twoją nieczystość; werset ten nie może odnosić się do innej niż ostatniej niewoli, to jest rzymkiej niewoli.
 
W niewoli babilońskiej nie były nieczystości usunięte.
 
Po powrocie z Babilonii do Ziemi Świętej, byli wśród nich jeszcze mężowie, którzy żenili się z pogańskimi kobietami; ludzie , którzy bezcześczali Szabat i popełniali wiele innych nieprawości, te grzechy były powodem przedłużenia niewoli.
 
W tym wersecie prorok twierdzi, że ze z powodu tej długotrwałej i smutnej niewoli będą usunięte nasze grzechy i nasze nieczystości, i dla tego już nie będzie potrzeby wyganiać nas do niewoli.
 
Zobacz werset 4:22 w Księdze Lamentacji - Kończy się twoja wina, córko Syjońska. On już nigdy nie skaże cię na wygnanie.
 
Albo też werset 1:6 w Księdze Amos - Tak mówi Wieczny: Z powodu trzech zbrodni Gazy i z powodu czterech nie cofnę tego, ponieważ uprowadzili całą ludność, aby ją wydać Edomowi.
 
A w wersecie 1:9 w Księdze Amos - Tak mówi Wieczny: Z powodu trzech zbrodni Tyru i z powodu czterech nie cofnę tego, ponieważ wydali Edomowi wszystkich wygnanych mieszkańców i niepamiętali o bratnim przymierzu.
 
To proroctwo odnosi się do przyszłości, ku zniszczeniu Drugiej Świątyni , do tych, którzy unikneli niewoli Titusa i uciekli do kraju Filistynów i do Tyru, które sąsiadują z Ziemią Świętą, gdzie byli pojmani i oddani do rąk Edomitów.
Tytus i jego armia, chrześcijańskie (nazarejske) narody na czele z Rzymianami sąw Piśmie Świętym nazwane jak Edom, albo jak córką Edomu, w podobny sposób nazywają Hebrajczycy narody, które przyjęły wiarę islamu jako Iszmaelici, według ich domniemanego przodka Iszmaela.
 
A to co mówi prorok Amos w rozdziale 1 dotycza wszystkich niewoli, to oznacza, że w niewoli nie pozostanie żadny wygnaniec lub uchodźca, który był w rękach Rzymian , ile w babilonskiej niewoli zostalo wiele wygnanieców, którzy dały pierwszeństwo chaldejskemu panowaniu, i którzy odeszli do Egiptu , o czym świadczy prorok Jeremiasza w wersecie 43:7 - I udali się do ziemi egipskiej, gdyż nie usłuchali głosu Wiecznego.
 
Co do wersetu 1:9 Księgi Amos - ponieważ wydali Edomowi wszystkich wygnanych mieszkańców i niepamiętali o bratnim przymierzu, on wspominaumowe, która istniała między Chiramem, królem Tyru, i królem Salomonem, jak mówi Pismo Święte w Pierwszej Księdze Królewskiej w rozdziałe 9 - Solomon i Chiram nazywali siebie jako bracia.

Jeśli ponownie spojrzymy do wersetów Pisma Świętego odnoszących się do tego przewlekłego wygnania, zrozumiemy, że po pokonaniu długotrwałej trudności i cierpienia będzie dla nas Wieczny w ostatnich dniach znowu miłosierny.

I będziemywierzyć, że chociaż jest nasze wyzwolenie odroczone na długi czas, Wieczny nie zapomniał o Swojej umowie, która zawarł z naszymi ojcami.
 
Jak jest napisane w Piątej księdze Mojżesza w wersetach 4:30 i 31 - Gdy znajdziesz się w niedoli i spotka cię to wszystko u kresu dni, nawrócisz się do Wiecznego, swego Boga, i będziesz słuchał jego głosu, gdyż Wieczny, twój Bóg, jest Bogiem miłosiernym, nie opuści cię ani cię nie zniszczy i nie zapomni o przymierzu z ojcami twoimi, które im zaprzysiągł.
 
A w księdze Ozeasza w wersetach 3:4 i 5 - Gdyż synowie Izraela będą przez dłuższy czas bez króla i bez księcia, bez ofiary i bez posągu, bez efodu i bez terafów. Potem synowie Izraela się nawrócą i znów będą szukać Wiecznego, swojego Boga, i Dawida, swojego króla, i w dniach ostatecznych z bojaźnią zwrócą się do Wiecznego i jego dobroci.
 
To proroctwo wyraźnie odnosi się do naszego współczesnego wygnania, bo nie mamy w Izraelu króla ani książąt, ale jesteśmy pod władzą innowiernych narodów i ich władców.
 
Nie możemy oferować Bogu ofiary, lub nabywać odpowiedzi za pomocą głosu urím i tummím.
 
Nawet tutaj nie są fałszywi wróżbiarze Terarim, którzy zgodnie z mniemaniem bałwochwalców ujawniaja przyszłość.
 
Wszyscy Izraelici są teraz na wygnaniu, a jeśli prorocy mówią - Potem synowie Izraela się nawrócą - odnoszą się do ostatnich dni, na czas tuż przed zbawieniem, kiedy Izraelici pokutnie wrócą się i będą szukaćswojego wiecznego Boga i swojego króla Dawida, i będą żałować swoich grzechów jak jest napisane w Pierwszej księdze Królewskiej w wersecie 12:16 - Nie mamy nic wspólnego z Dawidem! Nie mamy dziedzictwa z synem Isajego!
 
Ten, kto zaprzecza królestwu Dawida, ten grzeszy, jakby sprzeciwial się przeciw samemu Bogu, który dał Dawidowi i jego potomstwu na wieki władzę.
 
W czasie zbawienia powinny być wypełnione słowa proroka Jeremiasza zawarte w wersecie 30:9 - I będą służyli Wiecznemu, swojemu Bogu, i Dawidowi, swojemu królowi, którego im wzbudzę.

Aluzje wyzwolenia z rzymskiej niewoli, nie znajdujemy tylko w Prawie, ale także w wielu wersetach proroków, na przykład w Piątej księdze Mojżesza w wersecie 30:3 - To wtedy przywróci Wieczny, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Wieczny, Bóg twój.

I werset 30:4 - Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Wieczny, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze.
 
I werset 30:5 - I sprowadzi cię Wieczny, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali twoi ojcowie, i posiądziesz ją i ty, i uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców.
 
I werset 30:6 - I obrzeże Wieczny, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Wiecznego, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył.
 
Jest oczywiste, że wersety te nie zostały spełnione po powrocie Judy i Beniamina z Babilonu, bo tych którzy wrócili się bylo tylko 42 360, jak jest zapisane w księdze Ezdrasza w drugim rozdziałe.
Większość pozostała w Babilonie, bo nie bylichętni odejść do Jerozolimy.
 
Nie został wypełniony warunek, który wspomina się w Piąte księdze Mojżesza w wersecie 30:4 - Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Wieczny, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze.
 
Jeśli Bóg nie uczynił nas lepszymi ani w czasie Drugiej Świątyni, ani w czasie naszego pobytu w Ziemi Świętej, ani nas nie pomnożyl jak naszych przodków - jak moglibyśmy twierdzić, że Boże obietnice już były spełnione?
 
Jak informuje nas Piąta księga Mojżesza werset 30:5 - I uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców.
 
W czasach Drugiej Świątyni byliśmy w ucisku i nieszczęściu.
 
Jak jest napisane w księdze Daniela w wersecie 9:25 - W ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni znowu będzie odbudowane z rynkiem i rowami miejskimi; a będą to ciężkie czasy.
 
I jak wspomniano w proroctwie Izajasza w wersecie 43:5 - Nie bój się, bo Ja jestem z tobą. Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo i z Zachodu zgromadzę cię.
 
I w wersecie 43:6 - Do Północy powiem: Wydaj! A do Południa: Nie zatrzymuj! Przyprowadź moich synów z daleka i moje córki z krańców ziemi!
 
I w wersecie 11:12 - I wywiesi narodom sztandar, i zbierze wygnańców z Izraela, a rozprosznnych z Judy zgromadzi z czterech krańców świata.
 
A także w proroctwie w księdze Ezechiela w wersecie 39:28 - I poznają, że Ja, Wieczny, jestem ich Bogiem! Gdyż kazałem im iść do niewoli wśród narodów, ale teraz zgromadzę ich na ich ziemi i nie pozostawię tam nikogo z nich.

Opisane wydarzenia nie zostały wykonane po odejściu Izraelitów z Babilonu do Jerozolimy, ponieważ w czasie babilońskiej niewoli nie było to rozprzestrzenienie do czterech strona świata, nie była spełniona przesłanka - i zbierze wygnańców z Izraela, a rozprosznnych z Judy zgromadzi z czterech krańców świata.

Jak wspomniano powyżej, w niewoli babilońskiej pozostalo wiele ludzi, jak mógło być wypełnione proroctwo - i nie pozostawię tam nikogo z nich?

Musi również być przypomniane, że w czasach budowania Drugiej Świątyni, nie zostało spełnione proroctwo zawarte w księdze Izajasza w wersecie 60:10 - Cudzoziemcy odbudują twoje mury, a ich królowie będą ci służyć.

W tym czasie poganie drwili się Żydów, jak informuje nas księga Nehemiasza w wersecie 3:33 - Gdy zaś Sanballat usłyszał, że my odbudowujemy mur, zapłonął gniewem i bardzo się oburzył, i zaczął drwić z Żydów.
Poganie w tym czasie nawet uniemożliwiali zbudowanie muru.

W tym czasie nie była wypełniona ta część proroctwa -królowie będą ci służyć.

Jak czytamy w księdze Ezdrasza w wersecie 9:9 - Chociaż jesteśmy niewolnikami, lecz w naszej niewoli nie opuścił nas nasz Bóg, ale zapewnił nam przychylność królów perskich, pozwalając nam odżyć.

Albo, jak to jest napisane w księdze Nehemiasza w wersecie 9:36 - Tak tedy jesteśmy dziś niewolnikami w ziemi, którą dałeś naszym ojcom, aby z jej plonów i dóbr spożywali, otośmy w niej niewolnikami.

I w wersecie 9:37 - Obfite swoje płody przynosi ona królom, których ustanowiłeś nad nami za nasze grzechy, oni władają nad naszymi ciałami i nad naszym bydłem według swojego upodobania. Przeto jesteśmy w wielkim ucisku.

A także w księdze Izajasza znajdujemy w wersecie 60:11 - I twoje bramy będą stale otwarte, ni w dzień, ni w nocy nie będą zamykane.

Również proroctwo to nie było wypełnione w czasie Drugiej Świątyni, co potwierdza księga Nehemiasza w wersecie 7:3 - I dałem im taki rozkaz: Bram jeruzalemskich nie będzie się otwierać wcześniej, niż słońce zacznie przypiekać.

Z tego powodu musimy dojść do wniosku, że powyżej wspomniane proroctwa nie zostały spełnione w czasie Drugiej Świątyni, nawet stały się absolutne przeciwieństwa.

Oznacza to, że te proroctwa i obietnice, i wiele innych faktów, które tutaj nie były wymienione, odnoszą się do niewoli, w której jesteśmy teraz.

Teraz będziemy kontynuować w uwagach o przewidywanym upadku innowiernych narodów, które przychodzi w dniach przyjście oczekiwanego mesjasza.

O tym okresie, czytamy w Czwartej księdze Mojżesza w wersecie 24:17 - Widzę go, lecz nie teraz, oglądam go, lecz nie z bliska. Wzejdzie gwiazda z Jakowa, Powstanie berło z Izraela, I roztrzaska skronie Moabu, Ciemię wszystkich synów Seta.

Król mesjasz, którego nobilitacja i jasność będą porównywalne z nobilitacja i jasności gwiazd na niebie, według tego proroctwa podporządkuje swoją mocą wszystkie dzieci Seta i przedstawi takie bohaterskie czyny, jakich nie przedstawil nikt przed nim.

Bohaterskie czyny króla, są opisane w następujących wersetach 24:18 i 19 Czwartej księgy Mojżesza - Edom stanie się jego dziedzictwem, Seir będzie dziedzictwem swoich wrogów, Izrael zaś nabierze mocy. Władca wywodzić się będzie z Jakowa, wygubi resztki z miasta.
Wiele innych proroctw dotyczących się Edomu są zapisane w księgach Izajasza, Abdiasza i innych proroków, proroctwa te odnoszą się (jak już wyjaśniono) do Rzymu, który był od zniszczenia Drugiej Świątyni najbardziej bezlitosnym i najbardziej brutalnym wrogiem i najgorszym prześladowcą Żydów i ich wiary.

Dlatego Izajasz w wersecie 34:8 mówi - Bo jest to dzień pomsty Wiecznego, rok odwetu za spór z Syjonem.
 
Każdy niesprawiedliwy czyn popełniony przez wrogów Syjonu spotka się z sprawiedliwym odwetem, i ludzka wolność zatriumfuje nad resztą tyranii.
 
Izajasz także w wersecie 51:11 mówi - I wrócą odkupieni przez Wiecznego, i przybędą na Syjon z okrzykiem radości, a wieczna radość będzie nad ich głowami, dostąpią radości i wesela, zniknie zmartwienie i wzdychanie.
 
Obiecane uspokojenie i pocieszenie będzie według księgi Lamentacji Jeremiasza wypełnione jak informuje nas werset 4:22 - Kończy się twoja wina, córko Syjońska. On już nigdy nie skaże cię na wygnanie. Ukarze twoją winę, córko Edomska, odsłoni twoje grzechy.
 
Innowiercy będą przyjaźni Żydom i według werseta Izajasza 66:20 - I przyprowadzą wszystkich waszych braci ze wszystkich narodów na koniach i wozach, w lektykach i na mułach, i na wielbłądach na moją świętą górę, do Jeruzalemu.
 
Były pokazane zarzuty, które odmawiają pełne wyzwolenie Żydów, oparte o niektóre częściowe wersety Pisma Świętego, ale spójrzmy na następujące wersety które tym zarzutą bezwarunkowo zaprzeczają, jak na przykład werset Joel 4:19 i 20 - Egipt zamieni się w pustynię, a Edom w goły step z powodu gwałtu zadanego synom Judy, gdyż w ich ziemi przelewali krew niewinną. Lecz Juda będzie zamieszkana po wszystkie czasy, a Jeruzalem po wszystkie pokolenia.
 
Tym słowam należy rozumieć w szerszym znaczeniu.
 
Jak już powiedzieliśmy, jako Edom rozumiemy Rzym, i z szacunkiem do prawdy rozumiemy Egipt jako ciężkie jarzmo muzułmańskiej władzy.
Iszmaelicy (lub też mahometani) wywodzą swoje pochodzenie od Hagar egipcjanki (Micrit) i dlatego są przez proroka określani jako Egipcjanie (Micrajim).
 
Prorocy mówią więcej o synach Judy , niż o całym domu Izraela.
Po porażce dziesięciu plemion, zacząło się dźwigać i zacząło dominować pokolenie Judy,  jego nazwiskiem zaczął nazywać się cały lud Izraela.
Dlatego czytamy w księdze Joela w wersecie 4:20 - Lecz Juda będzie zamieszkana po wszystkie czasy, a Jeruzalem po wszystkie pokolenia.

 

Abdiasz naprawdę przewiduje, że cały Izrael (nie tylko Juda) zyska finałowe zwycięstwo.

Jak jest napisane w wersetach 1:18- 20 - A dom Jakowa stanie się ogniem, dom Józefa płomieniem, dom zaś Ezawa słomą; podpalą go i strawią; i z domu Ezawa nikt nie ocaleje bo tak rzekł Wieczny. I posiądą Negeb, kraj górzysty Ezawa, i Szefelę, kraj Filistyńczyków. Posiądą też kraj Efraima i kraj Samarii, a Beniamin zajmie Gilead. Pierwsi wygnańcy, z synów Izraela, ci w Chelach, posiądą kraj Kananejczyków aż do Sarepty, a wygnańcy z Jeruzalemu, którzy są w Sefaradzie, posiądą miasta Negebu.
Rozdział kończy się wierszem 21 - Potem ocaleni na górze Syjon wyruszą, aby sądzić górzysty kraj Ezawa; lecz panowanie będzie należało do Wiecznego.
A teraz dla zrozumiałość analizujemy krok po kroku proroctwa, która jeszcze niesą wypełnione, a która zostaną wypełnione dopiero w dniach przyjścia oczekiwanego Mesjasza:

1) Zebranie Dziesięciu plemion i ich zjednoczenie z plemionami Judy i Beniamina pod rządami króla z domu Judy jak jest napisane w wersecie 37:16 w księdze Ezechiela - A ty, synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: Należy do Judy i synów izraelskich, jego bratnich plemion. Weź także drugi kawałek drewna i napisz na nim: Należy do Józefa, drewno Efraima, i całego domu izraelskiego, jego bratnich plemion.

2) Inwazja Goga i Magoga w ziemi Izraela jak informuje nas w księga Ezechiela w rozdziałach 38 i 39 i księga Zachariasza w wersecie 14:12 - A taka będzie plaga, jaką Wieczny dotknie wszystkie ludy, które wystąpiły zbrojnie przeciwko Jeruzalemowi: ciało każdego, kto stoi jeszcze na nogach, będzie gnić, jego oczy będą gnić w oczodołach, a język zgnije w jego ustach.

3) Przepołowienie Oliwnej Góry, jak czytamy w księdze Zachariasza w wersecie 14:4 - Jego nogi staną w owym dniu na Górze Oliwnej, która leży naprzeciwko Jeruzalemu od wschodu, tak że Góra Oliwna rozpadnie się w środku na wschód i na zachód, tworząc wielką dolinę. Połowa góry cofnie się na północ, a druga połowa na południe.

4) Egipska rzeka rozłoży się i wysuszy się przed zgromadzeniem wydalonych Judejczyków, jak informuje nas księga Izajasz w wersetach 11:15 i 16 - I osuszy Wieczny zatokę Morza Egipskiego żarem swojego tchnienia, i wywinie swoją ręką nad rzeką Eufrat, dzieląc ją na siedem strumieni, tak iż w sandałach będzie się je przechodzić. I będzie droga bita dla resztki jego ludu, która pozostanie z tych z Asyrii, taka, jaką Izrael miał w dniu, gdy wychodził z ziemi egipskiej.

 

5) W księdze Ezechiela w wersetach 47:11 i 12 jest napisane - Lecz jego bagna i bajora nie będą zdrowe, będą przeznaczone do zdobywania soli. Na obu brzegach potoku będą rosły różne drzewa owocowe; liść ich nie więdnie i owoc się nie wyczerpie; co miesiąc będą rodzić świeże owoce, gdyż woda dla nich płynie ze świątyni. Owoc ich jest na pokarm, a liście ich na lekarstwo.

A w księdze Zachariasza w wersecie 14:8 - I stanie się w owym dniu, że popłyną żywe wody z Jeruzalemu, połowa do morza na wschodzie, a połowa do morza na zachodzie, i tak będzie w lecie i w zimie.

A w księdze Joela w wersecie 4:18 - W owym dniu góry będą ociekać moszczem, a pagórki opływać mlekiem, i wszystkie potoki judzkie będą pełne wody, a z Przybytku Wiecznego wypływać będzie źródło i nawodni Dolinę Akacji.

6) Przejście innowierców na wiare Judejczykówjak wspomina to księga Zachariasza w wersecie 8:23 - Tak mówi Wieczny Zastępów: Stanie się w owych dniach, że dziesięciu mężów ze wszystkich języków narodów odważy się i uchwyci się rąbka szaty jednego Judejczyka, mówiąc: Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg.

7) Coroczna pielgrzymka ostatku wszystkich narodów do Jerozolimy, aby mogli się kłaniać do Wiecznego Króla Zastępów, jak wspomniano w księdze Zachariasza w wersecie 14:17 - Dla tych zaś, którzy spośród rodów ziemi nie będą pielgrzymowali do Jeruzalemu, aby oddać hołd Królowi, Wiecznemu Zastępów, nie będzie deszczu.

8) Świętowanie Szabatu i nowiu przez wszystkie narody, jak wspomina to księga Izajasza w wersecie 66:23 - I będzie tak, że w każdy nów i w każdy Szabat przychodzić będzie każdy człowiek, aby mi oddać pokłon mówi Wieczny.
9) Bezwarunkowe zaniknięcie bałwochwalstwa, jak informuje nas księga Izajasza w wersecie 2:18 - A bożki doszczętnie zginą.

A w wersecie 42:17 - Obrócą się w tył i okryją się hańbą ci, którzy polegają na bałwanach, ci, którzy mówią do posągów lanych: Wy jesteście naszymi bogami.

A w wersecie 7 Psalmu 97 - Niech będą zawstydzeni wszyscy czciciele bożków, którzy chlubią się bałwanami, ukórzcie się przed nim wszyscy bogowie.

10) Na całym świecie zapanuje jedność wiary jak informuje nas księga Izajasz w wersecie 45:23 - Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język.

A w księdze Zachariasza w wersecie 14:9 - I będzie Wieczny królem całej ziemi. W owym dniu Wieczny będzie Jedyny i Jedyne będzie Jego Imię.

11) Królestwo Izraela będzie najważniejszym królestwem na świecie, jak informuje nas księga Izajasza w wersecie 60:10 - Cudzoziemcy odbudują twoje mury, a ich królowie będą ci służyć, gdyż w moim gniewie cię uderzyłem, lecz w mojej łaskawości nad tobą się zlituję.

A w wersecie 60:12 - Bo naród i królestwo, które tobie nie będą służyć, zginą, i takie narody będą doszczętnie wytępione.

A w księdze Daniela w wersecie 7:27 - Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane.

 

12) Po porażc i ujarzmieniu reszty wrogów nastanie pokój, jak informuje nas księga Izajasz w wersecie 2:4 - Wtedy rozsądzać będzie narody i rozstrzygać sprawy wielu ludów. I przekują swoje miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko drugiemu narodowi i nie będą się już uczyć sztuki wojennej.

A w księdze Ozeasz w wersecie 2:20 - A łuk i miecz, i wojnę zniosę z ziemi i sprawię, że będzie mieszkać bezpiecznie.

13) Harmonia i pokój zapanuje także wśród zwierząt w Ziemi Izraela, a zwierzęta nie będą napadać człowieka, jak informuje nas księga Izajasz w wersetach 11:6-9 - I będzie wilk gościem jagnięcia, a lampart będzie leżał obok koźlęcia. Cielę i lwiątko, i tuczne bydło będą razem, a mały chłopiec je poprowadzi. Krowa będzie się pasła z niedźwiedzicą, ich młode będą leżeć razem, a lew będzie karmił się słomą jak wół. Niemowlę bawić się będzie nad jamą żmii, a do nory węża wyciągnie dziecię swoją rączkę. Nie będą krzywdzić ani szkodzić na całej mojej świętej górze, bo ziemia będzie pełna poznania Wiecznego jakby wód, które wypełniają morze.

Przyjazne obietnice są powtarzane a także zwiększają się w księdze Izajasza w wersetach 65:6 i 7 - Oto to jest zapisane przede mną, nie zamilknę, dopóki nie odpłacę i nie oddam im w ich zanadrze. Za ich winy oraz za winy ich ojców mówi Wieczny gdyż kadzili na górach i na pagórkach mnie lżyli. Dlatego najpierw odmierzę ich zapłatę, a potem oddam ją w ich zanadrze.

A w księdze Ezechiela w wersecie 34:25 - Zawrę z nimi przymierze pokoju, wytępię z ziemi drapieżne zwierzęta, tak że będą bezpiecznie mieszkać nawet na pustyni i spać w lasach.

A następnie w księdze Ozeasz w wersecie 2:20 - W owym dniu ustanowię dla niej przymierze ze zwierzętami polnymi i ptactwem niebieskim, i płazami ziemi, a łuk i miecz, i wojnę zniosę z ziemi i sprawię, że będzie mieszkać bezpiecznie.

 

14) Grzechy już nie będą pojawiać się, jak informuje nas Piąta Księga Mojżesza w wersecie 30:6 - I obrzeże Wieczny, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Wiecznego, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył.

A księga Izajasz w wersecie 60:21 - A twój lud będą stanowić tylko sprawiedliwi, na wieki posiądą ziemię jako latorośl zasadzona przeze mnie, dzieło moich rąk, aby się wsławić.

A w księdze Jeremiasz w wersecie 3:17 - W owym czasie będą nazywać Jeruzalem tronem Wiecznego i tam w Jeruzalemie zgromadzą się wszystkie narody w imieniu Wiecznego i już nie będą postępować według uporu swojego złego serca.
 
A w wersecie 50:20 - W owych dniach i w owym czasie mówi Wieczny będzie się szukać winy Izraela, lecz jej nie będzie, oraz grzechów Judy, ale się ich nie znajdzie, gdyż odpuszczę tym, których pozostawię.

I także w księdze Ezechiel w wersetach 36:25 i 26 - I pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was. I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste.

I także w wersetach 37:23 i 24 - I już się nie skalają swoimi bałwanami i swoimi obrzydliwościami, i żadnymi swoimi występkami. Wybawię ich z wszystkich ich odstępstw, przez które zgrzeszyli, i oczyszczę ich; i będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. A sługa mój, Dawid, będzie ich królem; wszyscy oni będą mieć jednego pasterza; będą postępować według moich praw, będą przestrzegać moich przykazań i wykonywać je.
15) Starożytne problemy i męka bezpowrotnie mają się skończyć jak wspomniana się w wersecie 65:16 w księdze Izajasza - Tak, że kto w kraju będzie błogosławił, będzie błogosławił w Imię Boga wiernego, a kto w kraju będzie przysięgał, będzie przysięgał na Boga wiernego, gdyż dawne udręki poszły w zapomnienie i są zakryte przed moimi oczyma.

A w wersecie 19 - I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi.

 

16) Obecność Boga (Szechina) musi być odnowiona, jak obiecuje proroctwo w księdze Ezechiela w wersetach 37:26 i 27 - I zawrę z nimi przymierze pokoju, będzie to przymierze wieczne z nimi. Okażę im łaskę, rozmnożę ich i postawię swoją świątynię wśród nich na wieki. I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

I również w wersecie 39:29 - Nie zakryję przed nimi mojego oblicza, ponieważ wylałem mojego ducha na dom izraelski mówi Wszechmocny Wieczny.

A w księdze Joela w wersecie 2:27 - I poznacie, że Ja jestem wśród Izraela i że Ja, Wieczny, jestem waszym Bogiem i nie ma innego; i lud mój nigdy nie zazna wstydu.

A także w księdze Izajasza w wersecie 11:9 - Nie będą krzywdzić ani szkodzić na całej mojej świętej górze, bo ziemia będzie pełna poznania Wiecznego jakby wód, które wypełniają morze.

17) Przed wielkim i strasznym dniem pojawi się prorok Eliasz jak informuje nas księga Malachiasza w wersecie 3:23 - Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Wiecznego.

18) Przyszła Świątynia będzie zbudowana zgodnie z projektem Wszechmocnego, jak to opisuje księga Ezechiela rozdziały 40 aż 45.
 
19) Starożytne dzielenie Ziemi Świętej będzie odnowione jak informuje nas księga Ezechiel werset 47:13 - Tak mówi Wszechmocny Wieczny: W tych granicach podzielicie ziemię na własność dziedziczną między dwanaście plemion izraelskich. Józef będzie miał dwa działy.

20) Podczas ostatnich dni nastanie zmartwychwstanie, jak mówi Piąta księga Mojżesza w wersecie 32:39 - Patrzcie teraz, że to Ja, Ja jestem a oprócz mnie nie ma boga. Ja pozbawiam życia i darzę życiem, Ja ranię i leczę, i z ręki mojej nikt nie zdoła się wyrwać.

A w księdze Izajasz w wersecie 26:19 - Ożyją twoi umarli, twoje ciała wstaną, obudzą się i będą radośnie śpiewać ci, którzy leżą w prochu, gdyż twoja rosa jest rosą światłości a ziemia wyda zmarłych.

A także w księdze Daniela w wersecie 12:2 - A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie.

 

Punkty te, które muszą być wypełnione w czasie przyjścia króla mesjasza, są przedmiotem gorliwych oczekiwań.
Wszystko, co było obiecane zostanie spełnione, ponieważ Bóg nie jest człowiekiem, aby kłamał.
Mocnym potwierdzeniem naszej wiary w zwycięstwo Mesjasza jest opis piątego królestwa w księdze Daniela w rozdziale 2.
 
Piąte królestwo, które nie jest opisane w śnie króla Nabuchodonozora o rzeźbie (czterech królestwach), będzie trwać na wieki, co oznacza, że państwo Izraela i wiara Izraela zamieni wszystkie inne królestwa i wszystkie inne religii, to przewiduje werset 2:44 - Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki.
 
Izrael jest określeny jako Lud Świętych (Święty lud) Najwyższego, przykładow używania tej nazwy jest w naszym Piśmie Świętym bardzo wiele.
 
Przydomkiem Święty lud jesteśmy oznaczani na przykład w Piątej księdze Mojżesza w wersecie 7:6 - Gdyż ty jesteś świętym ludem Wiecznego, Boga twego. Ciebie wybrał Wieczny, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością.
 
A w księdze Izajasza w wersecie 62:12 - Nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Wiecznego.
 
I także w księdze Jeremiasz w wersecie 2:3 - Izrael był poświęcony Wiecznemu, był pierwocinami jego plonów, wszyscy, którzy go kąsali, ściągali na siebie winę, nieszczęście na nich spadało, mówi Wieczny.
 
Z księgi Daniela z wersetu 7:18 - Lecz potem Święci Najwyższego otrzymają królestwo i posiądą królestwo na wieki, na wieki wieczne - jest jasne, że Opatrzność wybrała Lud Izraela, nie żaden inny naród, i błogosławiła nas świętym objawieniem, i będzie nas dozorować tak, żeby nasza przyszłość była wielka i nie powtarzaly się przeszłe upokorzenia i niebezpieczeństwa.