Wielu chrześcijan twierdzi, że Prawo Mojżeszowe nie jest obowiązkowe na zawsze, ale tylko przez ograniczony okres czasu, i że było całkowicie anulowane przez Jezusa, i że Jezus swoim uczniom i naśladowcom przekazał nowe Prawo, które ich uwalnia od wypełniania starodawnych praw i nakazów zawartych w Prawie Mojżesza. 
Oni twierdzą, że Prawo Mojżeszowe trzyma Izrael w mocy śmierci, i że prawo Jezusa jest prawem miłosierdzia i jest łatwe do wykonania. 
Ponadto chrześcijane twierdzą, że przykazania są bardzo rygorystyczne, i że nie jest możliwe prawidłowo je wykonywać . 
I że podstawowe prawa, takie jak obrzezanie i przestrzeganie Szabatu były obowiązkowe tylko tymczasowo, i że były obowiązkowe tylko do przyjścia Jezusa z Nazaretu, który zastąpił obrzezanie chrzestem i siódmy dzień pierwszym dniem tygodnia.

Zaprzeczenie:
 
Te twierdzenia chrześcijan są całkowicie błędne.
 
Nawet ich chrześcijańskie prawo odrzuca te twierdzenie na przykład w wersetach 5:17-19 w chrześcijańskiej książke Mateusza, według której Jezus mówi do swoich uczniów - Nie mniemajcie, abym przyszedł rozwiązywać Zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Aż przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie przeminie z zakonu, ażby się wszystko stało. Kto by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w królestwie niebieskiem; a ktokolwiek by czynił i uczył, ten będzie wielkim nazwany w królestwie niebieskiem.

Sami chrześcijanie muszą uznać, że gej i jego apostołowie byli obrzezani, ponieważ jak można łatwo znaleźć, Paweł obrzezał swego ucznia Tymoteusza, jak jest napisane w chrześcijańskiej  książce Dzieje Apostolskie w wersetach 16: 1-3 - I przyszedł do Derby i do Listry; a oto tam był uczeń niektóry, imieniem Tymoteusz, syn niektórej niewiasty Żydówki wiernej a ojca Greka. Temu świadectwo dawali bracia, którzy byli w Listrze i w Ikonii. Chciał tedy Paweł, aby ten z nim szedł, którego wziąwszy, obrzezał dla Żydów, którzy byli na onych miejscach; bo wszyscy wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.

To potwierdza, że nawet dla chrześcijan było Prawo Mojżeszowe w czasie niedługo po ukrzyżowaniu Jezusa obowiązkowe.

Także siódmy dzień był dla założycieli chrześcijańskiej religii i ich następców święty.

Szabat był przestrzegany przez chrześcijan nieomal do roku 500 chrześcijańskiej ery, to jest do czasów, kiedy papieże nakazali święcić pierwszy dzień tygodnia zamiast siódmego dnia tygodnia - Szabatu, zobacz zapis w księdze Cemach Dawid (Gałąź Dawida, Praga 1592).

Siódmy dzień nie jest ustalany tylko jako jakeś obrzędowe prawo, nakazujące nam ukończenie wszelkich prac, siódmy dzień jest przestrzegany jak ogólnie prawomocne święte słowa wypowiedziane przez Wszechmocnego, jak czytamy w Drugiej księdze Mojżesza w wersecie 20: 7 - Pamiętaj o dniu Szabatu, aby go święcić.
 
I także werset 16:29 - Patrzcie! Wieczny dał wam Szabat. Dlatego daje wam też dnia szóstego chleb na dwa dni. Zostańcie każdy na swoim miejscu, niechaj nikt w siódmy dzień nie opuszcza swego miejsca.
 
Dwoista porcja many, dana szóstego dnia tygodnia, potwierdza świętość siódmego dnia - Szabatu.
 
Dlatego nie może być postanowienie Boże o Szabacie odwołane. 
Ponadto jest polecenie o przestrzeganiu Szabatu w części Dekalogu, który uznają za obowiązkowy  wszyscy wyznawcy chrześcijaństwa. 
Wydaje się , że chrześcijanie, z własnej woli i na własną odpowiedzialność, dążyli do tego żeby anulować Prawo Mojżeszowe, wbrew faktom, że ku temu nie byłi upoważnieni ani przez Jezusa, ani przez apostołowów.
Jeśliby Jezus naprawdę chciał wyzwolić swoich zwolenników z obowiązku przestrzegania przykazań zawartych w naszym Piśmie Świętym, więc dlaczego akcentowal przestrzeganie niektórych z nich, takich jak szacunek dla rodziców, miłości do bliźniego i dobroczynność? 

Dlaczego ostrzegal przed morderstwem, cudzołóstwiem, kradzieżą i fałszywym świadczeniem? 

To potwierdza rozdział 19 chrześcijańskiej książki Mateusza. 
Na jakiej podstawie apostołowie zakazywałi bałwochwalstwa, kazirodztwa, spożywanie krwi i nie rytualny uboj (uduszonie)? 

Jak potwierdza werset 15:20 z chrześcijańskiej książki Dzieje Apostolskie - Ale raczej pisać do nich, aby się wstrzymywali od splugawienia bałwanów i od wszeteczeństwa, i od rzeczy dławionych, i ode krwi. 

Podobnie jest niezrozumiałe chrześcijańskie twierdzenie, że ważność Prawa Mojżeszowego powinna być zakończona, ponieważ Prawo Izraela skazuje na śmierć, podczas gdy Prawo Jezusa, które nazywają Prawem łaski, nie.

Nie skazal Paweł na śmierć tego, który żyje z żoną swego ojca?

Jak potwierdza rozdział 5 chrześcijańskiej książki List do Koryntian.

Nawet dziś chrześcijanie skazuwają na śmierć morderców, cudzołożników i złodziei, podczas gdy Prawo Mojżesza  za banalne kradzieże śmierciej nie karze.

Druga księga Mojżesza  werset 21:16 mówi - Kto porwie człowieka, to czy go sprzedał, czy też znaleziono go jeszcze w jego ręku, poniesie śmierć.

Nie jest też prawdą, że jest łatwiejsze wyznawać prawo Jezusa niż Prawo Mojżeszowe.
 
W chrześcijańskiej książce Mateusza w wersecie 19:21 możemy znaleźć  - Jeźli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj majętności twoje, i rozdaj ubogim.

A także w wersecie 18:22 w chrześcijańskiej książke Łukasza - Wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim.

To pokazuje, że prawo Jezusa wymaga, żeby się człowiek pozbawil swojich właściwości a zysk z sprzedaży podarował na charytatywne cele.
 
Przeciwnie Prawo Mojżesza każe dać dla celów charytatywnych dziesięcinę urodzaju, ostatek jest do dyspozycji właściciela.
 
To dowodzi, że prawny system Mojżesza nie jest w żaden sposób uciążliwy, ale przeciwnie służy zarówno ku pożytku ciała i duszy.

I znowu, jeśli chrześcijanie byli zwolnieni z obowiązku przestrzegania Prawa Mojżesza, dlaczego przestrzegają niektórych przepisów odnoszących się do kazirodztwa, i zakazują seksualny stosunek z matką, żoną ojca, siostra, żona brata, córka i córki syna?

Niezależnie od nakazów Boga, przekazanych nam przez Mojżesza, dozwolają chrześcijanie okazjonalnie nielegalnych relacji i zakazują relacji legalnych.

Wydaje się, że chrześcijanie zostawili pewne fundamenty, o które opieramy swoje nadzieje, i czynią według własnego uznania.

Prawo chrześcijańskie w tym przypadku nie oferuje jasnych przepisów, a jeśli już nie są ważne przepisy dotyczące  małżeństw spokrewnionych, dlaczego Jezus nie przedstawil żadnych nowych zasad, które by zastąpiły Prawo Mojżesza?

W tym czasie chrześcijanie przestrzegają częściowo Prawo Mojżeszowe, a częściowo ludzkie prawidła, którą pochodzą z różnych okresów.

Te zmiany i przeróbki chrześcijanie łączą z różnymi zwyczajami, i robią tych sztucznie ustalonych prawidłów podporządkowanymi tymczasowym interesom i samowolnym nowości.

My Izraelici jesteśmy przekonani, że Boże Objawienie opiera się na Bezgranicznej Mądrości, a jest pełne i doskonałe, i dlatego nie możemy zaakceptować żadnych zmian, odchyleń, dodatków lub pominięć Prawa.

Pismo Święte ostrzega nas przed tymi zmianami.

W Piątej księdze Mojżesza w wersecie 4:2 - Niczego nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i niczego z tego nie ujmiecie, przestrzegając przykazań Wiecznego, waszego Boga, które ja wam nakazuję.

A w wersecie 4:8 -  I któryż wielki naród ma ustawy i prawa tak sprawiedliwe, jak cały ten Zakon, który wam dziś nadaję.

A następnie w wersecie 30:10 - Jeżeli będziesz słuchał głosu Wiecznego, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego Zakonu.

A także w wersecie 33:4 czytamy - Naukę, którą podał nam Mojżesz, jako dziedzictwo zgromadzenia Jakubowego.

I do tego dodam  słowa wersetów 8-10 z Psalmu 19 - Zakon Wiecznego jest doskonały, pokrzepia duszę, świadectwo Wiecznego jest wierne, uczy prostaczka mądrości. Rozkazy Wiecznego są słuszne, rozweselają serce, przykazanie Wiecznego jest jasne, oświeca oczy.

A w wersecie 44 z Psalmu 119 - Zawsze strzec będę Zakonu twego, po wieki wieczne.

Ważne jest  wspomnieć również  koniec proroctwa Malachiasza werset 3:22 - Pamiętajcie o Zakonie Mojżesza, mojego sługi, któremu przekazałem na Horebie ustawy i prawa dla całego Izraela!

Wersety te podają nam dostateczne dowody, że Prawo Boże w swojej majestatycznej doskonałości nie ma być rozszerzane ani skracane, lub nawet anulowane i zastąpione przez inne prawo.

Niezmienność Prawa jest wspomniana w Piątej księdze Mojżesza w wersecie 28:1 - Jeżeli zaś usłuchasz głosu Wiecznego, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Wieczny, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi.

A w następnym wersecie 28:15 jest napisane - Lecz jeżeli nie usłuchasz głosu Wiecznego, Boga twego, i nie będziesz pilnie spełniał wszystkich jego przykazań i ustaw jego, które ja ci dziś nadaję, to przyjdą na cię te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię.

To oczywiście dowodzi, że łaskawe obietnice i zapewnienia będą spełnione tylko wtedy, jeśli będziemy przestrzegać nakazy opisane w księgach Mojżesza.

Termin dziś pokazuje na niemożność następnych zmian, i na niezmienność objawionej woli Wszechmogącego.

Werset 33:4 w Piątej księdze Mojżesza nas uczy - Naukę, którą podał nam Mojżesz, jako dziedzictwo zgromadzenia Jakubowego.

To jest, że w przeciwieństwie ku twierdzeniu chrześcijan, nie był ustalany czas, który by ograniczal czas trwania Prawa Mojżeszowego.
Prawo Mojżeszowe jest i zawsze będzie wiecznym dziedzictwem zgromadzenia Jakowa.

I jak dowiadujemy się z wersetu 31:21 w Piątej księdze Mojżesza - Nie będzie bowiem zapomniana w ustach jego zgromadzenia.

Ekspresja zgromadzenie Jakowa (zamiast Dom Jakowa lub Nasion Jakowa), pokazuje, że Prawo nie jest tylko dziedzictwem potomków Jakowa, ale wszystkich, którzy dołączą się do nich, ponieważ, jak dowiadujemy się z wersetu 56:6 księga Izajasza - Cudzoziemców zaś, którzy przystali do Wiecznego, aby mu służyć i aby miłować Imię Wiecznego, być Jego sługami, wszystkich, którzy przestrzegają Szabatu, nie bezczeszcząc go, i trzymają się mojego przymierza.

A w wersecie 14:1 - Gdyż Wieczny zlituje się nad Jakowem i znowu wybierze Izraela, i osadzi ich we własnej ziemi. Wtedy przyłączy się do nich obcy przybysz i przystanie do domu Jakowa.